Een reünie is vaak het herleven van een gezamelijk verleden waarvan je bij vertrek het boek weer dichtslaat. Vrijdag hoop ik dat naast het gedeelde plezier we ook nieuwe verbindingen vinden waarmee we pijlen de toekomst in kunnen schieten. In de bijlage de lijst van alle 29 deelnemers.

Vanaf 15:30 is de inloop, iets eerder mag ook, we zijn aanwezig. Om 16:00 start het programma.

Verdeeld over vijf tafels gaan we in dialoog over rijnlandse ervaringen, dromen en over wat we met die dromen willen doen.

Na de tafeloogst is het woord is aan Jaap, gevolgd door een nawoord van Helma, borrel en diner.

Route informatie en parkeren De Kazerne, Utrecht:
http://www.bijzonderuitetenmeteengroep.nl/contact.html

Graag tot vrijdag!
Eugène en Udo
Tel: 06 28108399

Ps:Mocht je nog niet betaald hebben, maak het bedrag alsnog over of neem het vrijdag mee.

PARIJS – De Franse minister van Sociale Zaken, Xavier Darcos, wil met de top van France Télécom praten over een reeks zelfmoorden bij het telecombedrijf. Dat zei hij zaterdag.
Op vrijdag pleegde een 32-jarige medewerker van het bedrijf zelfmoord, naar verluidt door uit het raam te springen na een overleg op kantoor.

Daarmee zou het aantal zelfmoorden volgens vakbonden sinds begin 2008 bij France Télécom uitkomen op 22. Volgens de bonden is dat met name het gevolg van reorganisaties en werkdruk binnen het voormalige staatsbedrijf.

”Het doel van de bijeenkomst is om te bekijken wat er gedaan kan worden om de golf van zelfmoorden binnen France Télécom te stoppen”, zei Darcos.

Tegenwoordig probeer ik een paar keer per week op de fiets naar ons kantoor te gaan. Goed voor lijf en leden en fris voor longen en geest. Van Haarlem-Noord naar Haarlem-Zuid is dat zo’n 20 minuten, dwars over de grote markt en langs het Spaarne. Valt mij op dat je op de fiets meer “tusentijd” hebt om rond te kijken. In de auto “voel” je veel meer de grenzen van de straat en de stoplichten en … natuurlijk je voorganger.

Twee weken geleden zat ik net op de fiets toen ik moest denken aan een experiment in Zeeland, een tijdje geleden. Daar hebben ze voor een paar maanden alle verkeersborden weggehaald. Mijn fietstochtje veranderde plotsklap in ” borden”. Overal borden, je wordt er na 5 minuten al gek van.

Blauwe borden met een fiets, zowel link als rechts van het fietspad. Vorig jaar is het pad hier rood gemaakt. Is er niemand op het idee gekomen dat er nu 3 keer dezelfde info wordt gegeven? Kan ik nou echt niet ZELF bedenken dat ik DAAR moet fietsen? Oh ja, voor de zekerheid, ook een bord verboden in te rijden voor auto’s. Alsof die auto’s daar uberhaupt in WILLEN rijden. Overigens dat past niet echt he!

Verderop het bekende rood-witte driehoekbord over een naderende voorrangsweg. Oh, dacht ik, das mooi, hoef ik even niet op te letten. Toch zochten mijn ogen, gewoon voor de zekerheid, een extra check … naar de bekende haaietanden op de grond. Zal ik stoppen, of …. mmmm … es ff kijken, geen auto’s, geen voetgangers, ook geen bus … niks stoppen, doorfietsen dus. Je kent dat wel, eerst erop vetrouwen dat iemand van verkeersbeleid ooit goed over de gewenste borden en signalen heeft nagedacht om vervolgens dat weer los te laten, te vertrouwen op je eigen aandacht op de omgeving en op de mede weggebruikers.

Goed, ik viel van de ene in de andere verbazing over al die borden. Alsof het niets is bedacht ik, in een split second, een fictieve werkelijkheid: een route zonder borden, zonder stoplichten en zonder regels.

Ik ging verder, nu met opperste aandacht voor de omgeving en het volste vertrouwen in de anderen om mij heen. Net zoals in, bijvoorbeeld, Hanoi, Thailand, op een willekeurig kruispunt. Ik keek goed rond. Wie is waar en gaat wat doen en blijf rustig maar duidelijk over wat ikzelf doe… zo ongeveer.
Zo was daar een kruispunt in Haarlem-centrum en daar kwam ze aan: het meisje op de scooter. Ik schatte haar 17 jaar, blonde staart onder een trendy retrohelm, ik denk op weg naar de hogeschool, op zo’n prachtige retroscooter. Wat zou die kosten en zou ze die zelf betaald hebben of haar pappa? Opeens bedacht ik me dat het mij ook zomaar zou kunnen gebeuren, over een jaar of 11, als mijn dochter 17 jaar is.

Ze reed best hard, sms-end op haar I-phone, in zichzelf en volledig vetrouwend op het naderende stoplicht. Ik zocht contact met haar ogen, aandachtig als ik was voor alles en iedereen ….. helaas, ik vond ze niet. Even was ik in dubio: Zal ik ook m’n I-pod opzetten en m’n reis verder laten leiden door regels en borden? Of zal ik vertrouwen op mezelf en op de anderen om me heen. Op aandacht geven en aandacht ontvangen, op kijken en waarnemen, op ruimte gunnen en ruimte krijgen. Ik koos voor het laatste, voor de “bordenwisser” en voor de “ontwikkeling van nabije vrijheid”!

Nu zij nog, daar op die scooter!

Oorspronkelijk kom ik uit de Beemster, de oudste polder van Nederland, in 1612 drooggemalen. Ik heb daar niet veel meer te zoeken behalve dat mijn ouders er nog wonen.

Ik woon nu al zo’n 15 jaar in Amsterdam en ben al vele jaren een echt stadsmens. Alles wat ik zoek kan ik vinden: rust zoek ik in het park (samen met vele picknickende, blowende, rosé drinkende stadgenoten), schone lucht vind ik op het strand van Bloemendaal (lekkere lounge en house muziekjes op de achtergrond vanuit de drukke strandtenten), gezond eten op de Albert Cuijpmarkt (…).

Vandaag reed ik eens lekker een rondje door de Beemster, op weg naar mijn ouders. Ik stopte her en der en heb ontzettend inefficiënt boodschappen gedaan. Ik heb kilometers gereden voor de verschillende ‘verkooppunten’ die verspreid liggen in de polder. De opbrengst is o.a. tomaten, pruimen, bessen, krieltjes, heerlijke kaas. Dit alles kocht ik direct van de enthousiaste boer/tuinder, vakmensen die met een enorme glimlach in hun boerenkloffie hun waar verkopen tussen het oogsten door. Natuurlijk kun je alles proeven en hebben ze eindeloos geduld voor mijn onwennige gedrag. Niet overal hangen duidelijk prijzen op, dat betekent dus gewoon dat je het even moet vragen, en uiteindelijk valt het allemaal hartstikke mee en heb ik eens wat anders dan de waterige Albert Heijn tomaten.

De tuinders hebben zich inmiddels verenigd, een internet site georganiseerd, een logo bedacht en hebben hiermee wellicht een trendbreuk veroorzaakt die meer mensen uit de supermarkten lokt.

Wellicht kun je er iets mee? Inspirerend voor klanten?
Bekijk de site met kaartje, adressen etc.
http://www.beemsterplattelandsvernieuwing.nl/lusthof/index.htm

“producten zijn niet alleen lekker, maar dat ook met zorg voor plant en dier en met respect voor de natuur geproduceerd . Vaak is het niet duurder dan in andere winkels. Rust, ruimte en frisse lucht krijgt u er gratis bij. En, er kan nog een praatje van af.”

Zou het economisch leven van de toekomst zich spiegelen aan gezonde ecosystemen – geworteld in de lokale gemeenschap, in hoge mate adaptief, zelfvoorzienend in voedsel en energie? Lees het artikel van David Korten op http://bit.ly/LT6dj of http://www.yesmagazine.org/issues/the-new-economy/why-this-crisis-may-be-our-best-chance-to-build-a-new-economy.

Hallo Rijnlanders,

Ken je mensen die als leidinggevende werkzaam zijn op het terrein van Arbeid & Gezondheid? Of mensen die professioneel met vraagstukken op dit gebied te maken hebben? En waarbij iets kriebelt: ervaren ze onvrede over hoe het gaat in hun organisatie en/of verlangen ze naar een andere, meer Rijnlandse of Slowe manier van denken en doen rond dit (HRM-)thema? En vermoeden ze dat het beter kan en vinden ze dat het ‘eigenlijk ook beter zou moeten’? Als je mensen hierin herkent, attendeer ze dan a.j.b. op de Learning Community Werken & Gezondheid met Meer-waarde, die in mei a.s. gaat starten. Of geef mij je suggesties voor potentieel belangstellenden door, dan neem ik contact met hen op. Wellicht is deelname aan de Learning Community voor hen de entree naar een ‘wereld van verschil’, namelijk een wereld van floreren, en kun jij ze die entree leveren!

Wil je de leaflet over deze Learning Community ontvangen (bijv. om door te sturen aan potentieel geïnteresseerden) en/of meer informatie, neem dan contact op met:
– Sonja Nossent: [email protected] of 06 147 06 300;
– Rob van der Plank: [email protected] of 06 518 81 459.

Met hartelijke groet,
Sonja Nossent

Op 9 februari 2009 is het Programma Organisatieontwikkeling voor openbare bibliotheken van start gegaan (ook wel: Verenigde Organisatieontwikkeling Openbare Bibliotheken genoemd, afgekort VOOB). Aan het programma doen 140 medewerkers mee uit 20 bibliotheekorganisaties verspreid over het land.

Ontstaan van innovatie
Praten over veranderen, prachtige plannen maken, deelnemen aan cursussen, participeren in creatieve workshops zal ondanks alle uitstekende bedoelingen niet als vanzelf leiden tot verandering. Laat staan tot bibliotheekvernieuwing (quote uit het VOB-Jaarplan 2009).
Uit de vele initiatieven op landelijk, provinciaal en lokaal niveau tot nu toe leren we dat daar meer voor nodig is. Het volgende voorbeeld uit de wetenschap is een sprekende, mooi verwoord door één van de deelnemers aan het programma.

Een onderzoeker legt een blokje kaas in een muizendoolhof. Omdat muizen heel goed kaas kunnen opsporen, vinden zij al snel de kortste route naar de kaas. Dan legt de onderzoeker een stukje tweezijdig plakband op deze route. De meeste muizen – grijze muizen die op routine en regels zijn gesteld – zetten zich een beetje harder af op het stroperige gedeelte en blijven de vertrouwde route volgen. Er zijn ook muizen – innovatieve muizen of ‘snuffelmuizen’ – die op zoek gaan naar een andere route. Aanvankelijk zullen zij te laat bij de kaas komen en met hongerbuikjes het nakijken hebben. Gaandeweg voegt de onderzoeker meer obstakels toe. Na verloop van tijd is de route volledig geblokkeerd. De grijze muizen stuiten dan op de grenzen van hun systeem: de vertrouwde methode leidt niet meer tot het gewenste resultaat. De snuffelmuizen hebben ondertussen een andere route gevonden. Zij zijn nu als eerste bij de kaas en zijn al snel weer gezond en doorvoed. Tenslotte moeten de grijze muizen, hongerig als zij zijn, wel volgen. Als de ergste honger voorbij is, roepen enkelen van hen zelfs: “Nou, ik heb toch altijd al gezegd dat dit de beste route is?”

Wat we uit dit voorbeeld kunnen leren, is dat innovatie vaak traag van de grond komt en pas echt kans van slagen krijgt als het huidige systeem tegen zijn grenzen aanloopt. Als meer van hetzelfde niet meer helpt, ontstaan vaak gelijktijdig ongeplande, creatieve praktijken die op eigen wijze een oplossing bieden. Je moet er alleen oog voor hebben en inzien dat het gebruik ervan helemaal zo gek nog niet is. Dan komt geleidelijk de weg vrij voor groei. Dit verschijnsel kent inmiddels vele voorbeelden: de mobiele telefoon versus vaste telefoonlijnen, downloaden van muziek versus de cd, web 2.0 versus web 1.0, strakke organisatiestructuren versus netwerkorganisaties, organiseren versus managen, etc.

Organisatieontwikkeling in bibliotheekbranche
Als we dit principe projecteren op onze branche dan zien we hetzelfde gebeuren. In de afgelopen tijd – onder de term bibliotheekvernieuwing – hebben verschillende bibliotheekprofessionals in binnen- en buitenland succesvolle initiatieven ondernomen om de geconstateerde neergang van het bibliotheekwerk een halt toe te roepen. Deze initiatieven zijn onze ‘goudklompjes’ en bezitten de potentie uit te groeien tot bouwstenen voor nieuw bibliotheekwerk. Het moet alleen nog even als zodanig worden herkend en op grotere schaal worden toegepast. Kortom, de toekomst is al begonnen, alleen nog niet overal gedistribueerd.
Om dit proces te versterken, gaan de deelnemende medewerkers vanaf dit jaar in 25 teams op zoek naar goudklompjes – binnen en buiten de branche – die een impuls kunnen geven aan nieuw denken en doen. De teams hebben een thema uit de eigen praktijk gekozen en zullen proefondervindelijk vaststellen welke gevonden innovatieve ideeën en praktijken voor hen werken.

Dit proces wordt door de teams geregistreerd met camera’s. De gemaakte foto’s en video’s worden gepubliceerd op het plaform Bibliotheek 2.0 (tevens opgezet met Ning in 2007, inmiddels 2.355 leden: stand 16 maart 2009). Andere collega’s in de branche kunnen hiervan kennis nemen en zo mogelijk eigen ‘weetjes’ toevoegen. Bibliotheek 2.0 wordt dus vooral ingezet voor het distribueren van de prille toekomst van het bibliotheekwerk die door de eigen mensen wordt ontdekt en dichterbij gehaald.

Ter info: in de Volkskrant van zaterdag 31 januari gaf hoogleraar Economie Hans Schenk van de Universiteit Utrecht aan dat ‘het ministerie van EZ een rol moet spelen bij het weer terugbrengen van het Rijnlandsmodel’. Het Angelsaksiche model heeft volgens hem de economie ‘lam gelegd en veel van onze bedrijven in de problemen gebracht’.
Interessant vind ik het begrip model. Is het Rijnlandse wel te vatten in een model? Tijdens mijn lezing op 23 januari was er ook iemand in de zaal die het had over het Rijnlands en Angelsaksische model. Als ik het goed begrepen had heeft dat iets te maken met de aansturing van de organisatie? In mijn visie kan je het Rijnlandse niet vatten in een model. Immers, als je uitgaat van een meer eco (logische) georienteerde organisatie (in plaats van ego (gecentreerd)) dan kan het het niet in een model stoppen, toch?

De titel (Wat een week!) van mijn vorige ‘blog’ kon ook boven deze bijdrage staan. De Wintercourse Rijnland in 1 week heeft veel voor mij duidelijk gemaakt.
Ik heb aan de levende lijve ervaren wat het is om als groep te groeien: van verwachtingsvol afwachten, openheid, zelfinzicht tot zelforganisatie. Er waren vele ‘kadootjes’; de keren dat ik geraakt werd door de negeatieve bij-effecten van de het Angelsaksische aanpak, de geraakt en openheid van anderen, het inzicht dat ook ik redelijk geindoctrineerd ben door Angelsaksische methoden en technieken (implementeren, hoe regel ik dat anderen meedoen?). Het grootste kado was de laatste dag: onze eigen worsteling als groep om ons zelf te organiseren, merken dat het gaat, en dan als laatste: the making of ‘Rijnlands organiseren in 1 week’.
De opbouw van de sprekers en de sprekers zelf waren zeer de moeite waard. Stuk voor stuk mensen die authentiek zijn en staan voor wat ze vinden, in contact met de groep.
En tenslotte de door Herma en Jaap gecreerde veilige omgeving.
Het heeft er voor mij voor gezorgd dat ik ervaren heb en woordengevonden heb voor wat ik al een tijdje doe op de biologische boerderij. Ik kan het in een grote geheel paatsen.
Oscar

Net als de mooie activiteiten als Rijnlands organiseren en Great places to live ben ik al een tijdje bezig met een initiatief, om waarde toe te voegen aan wat we in deze tijd nastreven: verbinding en synergie inplaats van versnippering en polariteit. Ik ben daarom actief met een aantal mensen een website aan het vormgeven die heet: www.bwst.nl, speciaal opgericht om de synergie van alle mooie activiteiten die ook maar iets met bewustzijn te maken hebben samen te brengen op een plek. In de bijlage kun je nog wat meer lezen over de missie en visie daarachter. Anders dan ning en mindz gaat het vooral om het beschikbaar stellen van informatie. In “mijn bwst” kun je dan je persoonlijke interessenpagina aanmaken, waardoor je op de hoogte blijft van wat er zo gaande is in Nederland op dat gebied.

Mijn vraag aan jullie mooie bevlogen mensen is: meld je aan op de site en plaats jouw favoriete item ,thema, artikel, link, gebeurtenis. Iets waarvan je denkt: dat wil ik graag dat de wereld weet. Er is ook een agenda waarin je events aan kunt kondigen, een vitaal element van de site.

In mei willen we een zodanig momentum hebben gecreeerd dat de site vanzelf kan vliegen. Tot die tijd hebben we mensen zoals wij nodig om het momentum te creeeren. Wie helpt mee.

Bijlage missie en visie bwst.nlMissie
BWST is een eerbetoon aan de veelheid aan initiatieven en organisaties in Nederland die zich inzetten voor bewustzijnsontwikkeling. Een ontmoetingsplaats voor personen en organisaties die een omslag willen bewerkstelligen naar een samenleving waarin mensen hun energie bewust richten op het welzijn van allen en handelen met respect voor de omgeving.

BWST.nl wil een platform bieden waarop informatie en initiatieven uitgewisseld kunnen worden en interactie tot stand kan worden gebracht. Zij beoogt hierdoor de samenwerking en synergie te versterken en de beweging te ondersteunen. BWST.nl is een interactief digitaal netwerk en is niet gebonden aan een organisatie of persoon. Juist deze onafhankelijkheid is essentieel en voedt onze gezamenlijke verbondenheid in ons streven naar meer bewustwording.
Visie
Op vele plekken in Nederland zijn individuen en groepen mensen serieus bezig om bewuster om te gaan met zichzelf, met hun medemensen en met hun omgeving. Dit streven omvat veel verschillende invalshoeken, zoals inspirerende activiteiten, informatie over milieu, ethisch handelen, persoonlijke ontwikkeling en dergelijke. Mensen die er een bewustere levensstijl op na willen houden, hebben vaak de behoefte om zich te laten inspireren door anderen die op hetzelfde, een soortgelijk, of misschien wel overkoepelend terrein bezig zijn. Onregelmatig verspreid over internet en andere media is daarvoor veel informatie over deze onderwerpen en bijhorende activiteiten beschikbaar.

Door de enorme hoeveelheid en versnippering van deze informatie is ze voor de meeste van ons nog moeilijk toegankelijk. De behoefte aan toegang en verbinding kan diverse vormen aannemen. Men kan informatie uitwisselen over boeken, artikelen, commentaren, nieuwsbrieven en bijeenkomsten, maar ook steun organiseren voor activiteiten, initiatieven en projecten. Soms ook zal men financiële hulp of vrijwilligers willen inroepen bij het realiseren van initiatieven op dit gebied.

Onze toegevoegde waarde is: de beeldvorming over wat er allemaal gaande is op het gebied van bewustzijnsontwikkeling verbeteren, de bestaande initiatieven ondersteunen en de toegang voor nieuwkomers faciliteren.