Verschrikkelijke managers en beleidsmakers. Mijn vader had het er al over. Hij zei: “Ze willen orde brengen in de chaos die ze zelf veroorzaken”.
Ik zie ze ook elke dag. Achter hun bureau, gelikte jasjes, goed uitgerust, zogenaamde goeie zin. “Goeiemorgen” zeg ik. Zij, in de handen wrijvend en grote lach op hun gezicht, in koor: ”Goeie smorgens deze morgen!” Ze werken hard en zijn toegewijd. Maar de chaos neemt niet af. Toch hebben we een prima klimaat om nieuwsgierig te zijn en te pionieren. Eenmaal in verbinding met de verschillende karakters in de voorste linie gaat het werk steeds makkelijker en is het leuker. Leiden is ook volgen. “Wie het weet mag het zeggen” is de standaard. Oprechte vragen leveren ook oprechte antwoorden op. Zo wordt het Rijnland meer Mijnland. Je kunt gewoon doen tegen elkaar en je kunt op elkaar vertrouwen. Om het werk makkelijker te maken, noteren we soms afspraken. We noemen dat voor de grap ons trouwboek, zodat de menselijke maat herkenbaar is.
Laatst sprak ik mijn vader. “En”, vroeg hij, “zijn jullie al een beetje meer familie geworden op de zaak? Of rommel je nog steeds in de schaduw van de bovenstroom?”
Mijn vader is zo gek nog niet.