Uit: Boven in een groene linde zat een moddervette haan – De mooiste 75 fabels op rijm gezet door Maria van Donkelaar&Martine van Rooijen met prenten van Sieb Posthuma -Uitgeverij Gottmer 2008
Er was eens een familie muis
die woonde al drie jaar
heel knus voor de
gezelligheid
op zolder bij elkaar
Toen werd hun leven wreed verstoord
door Kareltje de Kat,
een beest dat als
versnapering
per dag zo’n tien muizen at
‘Zo blijft er niemand over!’ riep
pa muis wanhopig uit.
‘We houden een
vergadering
en nemen een besluit’
‘We gaan hier weg!’ zei moeder Muis
‘We drukken onze snor.
We bellen de
migratiedienst
en gaan naar Ecuador!’
‘Hoho,’ riep tante Mientje Muis,
‘doe jij eens niet zo gek.
Waarom niet een
alarmsysteem –
een bel om Karels nek?’
‘Een goed idee! Wat superslim!’
riep het muizenvolk in koor.
‘Dan horen we
geklingeling
en gaan er snel vandoor.’
‘Een bel om doen? Denk even na!’
zei ome Japie toen.
‘Dat lijkt misschien
aantrekkelijk,
maar wie moet dat gaan doen?’
De muizen riepen om het hardst:
‘Ik niet! Jij wél misschien?’
‘Wil jij naar de
verdoemenis?’
‘Ik niet! Mijn niet gezien!’
Het muizenvolk was eensgezind
voorzichtig duurt het langst!
Maar ’t leeft door die
voorzichtigheid
nog steeds in vrees en angst