Op de Deventer boekenmarkt vond mijn vriendin de dichtbundel Blauwzuur van Gerit Achterberg
Het dubbelzinnige gedicht over de directeur wil ik jullie niet onthouden!
Directeur
Vanmorgen heb ik hem zien fietsen door de lanen.
Zijn bril flikkerde in de zon.
er schoot een scherpte door mijn ingewanden,
omdat hij mij gevangen houden kan
zolang hij wil, want duizend wegen leiden
naar Rome, een verkeerd gekozen woord
staat nog dezelfde avond in ’t rapport
en blijft bewaard tot aan het eind der tijden.
onmacht en rechteloosheid ontbinden
de ziel die langzaam onpersoonlijk wordt.
Zo zal ze beter passen in het blinde
systeem van kaarten, dat zijn tafel torst.
Verraden krachten richten zich op deze
mens met het einge tekort:
dat hij mij zolang zal genezen
dat ik een ander word.
Gerrit Achterberg