Onbetaalbare Zorg

L.S

Hierna een tekst van een column, die volgende maand in ons ziekenhuismagazine wordt gepubliceerd. Misschien wel aardig aktueel, en het sluit aan bij mijn gedachte over oplossingen voor de onbetaalbaarheid van de zorg. Ik ben op zoek naar meestribbelaars, om een goed en gedegen Rijnlands antwoord te geven op de meest recente vraag van Minister Schippers in Buitenhof. Ik ben benieuwd naar evt. reacties.

Onbetaalbare Zorg ?

 ”De kosten van de zorg lopen uit de hand.” Er moet iets gaan gebeuren, maar hoe? Politiek, journalistiek en gezondheidszorgmanagement hebben geen antwoord op deze vraag en vluchten voorwaarts in onhaalbare en geldverslindende beleidsdoelstellingen. Dat deugt niet. En de mondige burger/patiënt gedraagt zich inmiddels als een overvragend verwend kind. Dat deugt ook niet. Deze ondeugden, die verantwoordelijk zijn voor de kostenexplosie in de zorg, komen voort uit het postmoderne individualisme in de samenleving. En nu vragen ze ons, de professionals, om oplossingen. 

Een zorgprofessioneel antwoord kan worden gevonden in “de zorgethiek”, een nieuwe tak binnen de ethische filosofie, voortkomend o.a. uit de verplegingswetenschappen. De zorgethici onderscheiden 4 fasen in “het zorgen” met bijhorende dimensies, te weten: caring about (zorgen maken om de ander), taking care of (verantwoordelijkheid nemen voor de ander), care giving (daadwerkelijk zorg verlenen, ons vak, onze competenties) en tot slot care taking (zelf zorg ontvangen van de ander). Centraal in alle fasen staat de relatie met “de ander”. 

In dat altruïsme ligt het antwoord op het ontspoorde egoïsme. Door met respect voor de ander een zorgrelatie aan te gaan ontstaat een klimaat van vertrouwen waarin een op vakmanschap gebaseerd passend antwoord wordt gegeven op de gestelde zorgvraag. Dat vertrouwen is in ethische zin een groot “goed”, en heeft ertoe geleidt, dat we nog altijd het beste gezondheidszorgsysteem (Euro Health Consumer Index 2009 t/m 2012) in Europa hebben. Dan hoeft het allemaal ook niet zo duur te zijn. Als de patiënt erop vertrouwt, dat we er alles aan doen om infecties te voorkomen, dan hoeven we dat niet te bewijzen met een krankzinnig duur digitaal telwerk voor de OK deuren. Dus: een zorgethische visie is beter en goedkoper dan een manageriaanse “health care business” visie. Laten we met elkaar – professionals, patiënten en managers – gewoon weer “ effe normaal gaan doen”. Dat is goedkoper en beter. 

Jan van Dijk, traumachirurg