Toets der kritiek

De Cito-inquisitie heeft weer een nieuw speeltje ontworpen. Niet 1 maar wel 2 eindtoetsen. Hier lees je er meer over. En hier krijg je er al weer genoeg van.

Natuurlijk, als hoofdmeester ga je het gesprek met de professionals aan als het gaat over opbrengsten, kwaliteit en meer waarde. Keurig vanuit de Cito-scores en tabellen. Als de inspecteur langs wil komen huur je een administratief genie in die de papieren werkelijkheid van jouw school in orde maakt. Ook dan wordt de Cito afgepeld en uitgelepeld. Alleen snap ik iets niet goed van deze nieuwe verkooptruc. Want wat zeggen de toetsenbakkers zelf?

De toetsuitslag van een te gemakkelijke toets of te moeilijke toets is niet betrouwbaar.

Impliciet geven zij hier toch mee aan dat die ene toets, die ze al sinds mensenheugenis dé eindtoets noemen, te gemakkelijk was. En dus onbetrouwbaar. Voor sommige kinderen.

De geest van Marja, een al dan niet verplichte centrale eindtoets, zal nog wel even blijven rondwaren.

Ik ga denk ik maar eens aandelen Cito aanschaffen. Of handel ik dan in voorkennis?

Hoe lang kan Cito de toets der kritiek nog doorstaan?